Jaarlijks vissen we in augustus vanuit het Zuiderzee Museum. Dan mag er gevist worden met 200 meter staand want (120 mm maaswijdte), 500 meter hoekwant, 5 kleine fuikjes en de dwarskuil. Hoewel we er – amateurs als we zijn – niet veel vis vangen, is er toch altijd wel wat schade aan de netten. Een goede aanleiding om in de nazomer met collega vissers en schippers aan de slag te gaan. Samen bedachten we dat we dergelijke bezigheden wel weer eens, net als pak ‘m beet een eeuw geleden, op de Vismarkt in Hoorn konden uitvoeren om zo ook het niet-vissende volk (weer) kennis te laten maken met erfgoed ambachten.
[vslider name=”boeten_breien_vis”]
Zo gezegd, zo gedaan. Met vijf zeilende visserijschepen vertrokken we ’s morgens – uiteraard onder zeil – van het Oostereiland: bij het Houten Hoofd het zeil naar beneden, en langzaam door de oude zeesluis om te wachten tot de witte brug met de hand omhoog gedraaid is. In het voorjaar oefenden we dat al eens toen Eline en haar Zes Gebroeders gingen ‘Laden & Lossen’ in de binnenstad. Al bomend langs de Nieuwendam, trekken we al wat bekijks. Hoe langer de brug open staat, hoe meer publiek. Een middag lang lagen er weer visserijschepen afgemeerd bij de Vismarkt in de herfstzon. Terwijl de zeilen en netten hingen te drogen, werd er touw geslagen, zeil genaaid en netten geboet. Kwajongens renden op klompen over de markt, en jong en oud probeerden of ze nog op stelten konden lopen onder toeziend oog van – uiteraard – het volk op de leugenbank.
[vslider name=”boeten_breien”]
