De oude dame heeft last van baardgroei. Op zich schijnt dat vaker voor te komen bij oudere vrouwen, maar in dit specifieke geval hebben we het over algengroei op het onderwaterschip. Eén van de redenen om eens per jaar met vereende krachten de botter op de kant te trekken in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Voor een “knippen en scheren”-beurt. In vroeger tijden werden de botters regelmatig gehellingd om de wieraangroei af te knippen en de pokken af te schrapen (scheren). Wij doen dat dus minder frequent, ook omdat we minder op zout varen en die pokken het daar niet zo best doen.
We inspecteren het schip van onderen, smeren haar huid weer goed in, gebruiken authentieke botox-middelen om haar rimpels glad te krijgen en later haar na een weekje weer in het vertrouwde water glijden. Het voelt soms alsof we schoonheidsspecialisten zijn, al zijn de gehanteerde instrumenten (vlijmscherpe verfkrabbers en ijzerharde breeuwijzers) niet van het zachtzinnige soort. De oude dame laat zich echter gaarne vertroetelen, wetende dat ze weer schoon en glad het zeilseizoen kan vervolgen. Althans, onze noeste arbeid werd deels ondermijnd door duizenden muggen die juist nu hadden bedacht hun paringsdansen rond het Zuiderzeemuseum te moeten uitvoeren. En daarbij lijkt een vers geharpuisde botter als een soort van vliegenstrip te functioneren…
Wat is ze weer mooi, die oude dame..
Ik had graag een paar uur meegewerkt…..