“We vissen!” zeggen we tegen elkaar zodra er een net het water raakt nadat we de botter It Soal uit hebben gejaagd. Vijf nachten vissen, vijf dagen werken in weer en wind, vijf avonden bij het vuurduveltje met sterke drank en dito verhalen, en vijf ochtenden zo uit je warme bed de zeilen hijsen. En dat al vijf jaar: Derk en Lis zijn inmiddels ook ervaren en bevaren ‘vissers voor een week’.
Zo’n week is altijd weer anders. Dit jaar werd die gekenmerkt door – in ons geval – experimenten met het vissen in span. Zodra een van de twee spanvissers klaar gaat liggen, wordt de diabolo gehesen. De onze is recent zelf gebreid, en vlak voor de vertrek nog getaand om de zichtbaarheid te vergroten. De diabolo is het dagmerk van een visser die beperkt manoeuvreerbaar is. We vragen ons met enige regelmaat af, of andere schippers onze diabolo’s wel zien of weten wat ze betekenen. Bij twijfel: ouderwets schreeuwen, toeteren en wijzen. Tot nu toe wijkt iedereen uiteindelijk in ieder geval wel.
Door de diabolo zal het niet komen, maar misschien dat ons geëxperimenteer en gefilosofeer onze techniek heeft verbeterd.We waren opgelucht en tevreden toen de kuil boven water was gesleurd. Vorig jaar paste onze spiering vangst nog in een beker, nu was een viskist niet groot genoeg. De spiering werd niet alleen door ons in grote hoeveelheden aangevoerd. Vorig jaar was de totale aanbrengst door 5 kuilers, 3 pond spiering. Dit jaar brachten diezelfde vissers ruim duizend pond aan land. Zo wisselend kan de visserij van jaar tot jaar zijn. Niet alleen wij, maar vooral de natuur heeft er vast de hand in gehad.
Onze samenwerking met de lui van Trui (BU130) vorig jaar is uitgebreid beschreven in Waterkampioen 2016/10. Dit jaar heeft onze On Board Reporter van onze visserij inspanningen ook elders verslag gedaan. Harde wind en regen deren ons niet, kuilen is het devies! Eenmaal aan de kuil, is er tijd van vissen en om uit te rusten. Wanneer het tijd lijkt voor een tukje, koffie en/of technische overwegingen over hoe krachten van sleep, wind en zeilen werken gluurt de mobiele brigade bij andere vissers. Het resultaat is dat de schipper wat – asociaal – voor zich uit zit te staren, terwijl de rest – sociaal – over een beeldscherm veegt. Het levert wel informatieve beelden op voor vissers en niet-vissers.
