In 2013, Onderhoud, Thuis

Nu de winter echt leek geweken, werd het tijd om de Oude Dame op de helling te trekken.Vorig jaar hebben we het ‘knippen en scheren’ van d’oude dame nagelaten, dus ze is er hard aan toe: ‘even’ door het hele schip heen om schoon te maken en te krabben en daarna smeren met diesel, lijnolie, teer, bruinoleum en harpuis.

Op vrijdag hebben we samen met de medewerkers van het Zuiderzeemuseum de boot daar de helling opgetrokken. Net zoals de afgelopen tien jaar gaat d’oude dame op een hellingbed bijscheepstimmerwerf ‘De Hoop’, alleen deze stond voorheen op Marken en niet in Workum.

[vslider name=”hellingen1″]

 

Donderdag hadden de heren van het museum de slee al onder de dame gelegd. Toen was het nog rustig weer. Dat was vrijdagochtend wel anders. We hadden er een hard hoofd in dat het zou gaan lukken met die harde oostenwind. Alleen al het schip van de kade naar voor het bed manouvreren was al een krachttoer voor vier mannen, een oude en een jonge(re) dame. Met vier lijnen naar de wal bleef het schip zowaar – in het relatief rustige water achter de beschoeiing – keurig op haar plek voor het bed liggen. Op een enkele kabel werd de kop van het schip (of noem je dat het hoofd van in geval van zo’n dame op leeftijd?) de eerste meters de helling opgetrokken. Met de lier, op het handje natuurlijk. Daarna werden de grote blokken ingeschoren, en kregen we gelukkig hulp van acht vrienden van d’oude dame die de toch weer winterse kou verdreven door de lier in beweging te houden. Dankzij deze bikkels kroop de dame vlot het droge op. Gelukkig ging dat – in een uur – veel sneller dan we ons hadden voorgesteld!

Daarna is de EB58 goed opgestopt onder de schotten en berghouten en alvast verlost van de vracht aan blubber die zich de afgelopen wintermaanden in haar bun had verzameld. En na gedane arbeid is het goed paaseitjes eten in de luwte van het hellinghuis.

 

Recent Posts

Leave a Comment

Start typing and press Enter to search