Eind oktober betekent voor de EB58 deelname aan de Visserijweek in Workum. We mogen dan, net als op enkele andere momenten in het jaar en dankzij de medewerking van het ministerie van LNV en de provincie Friesland, op authentieke wijze vissen. Doen dus waar de botter voor gebouwd is.
De start op maandag is altijd een gezellige en veelal chaotische aandoende drukte. De deelnemende visserijschepen (naast botters ook aken, schouwen, jollen en zelfs een zalmschouw) persen zich allemaal door het kleine vrije gaatje tussen de havenkom en het lange kanaal (It Soal) naar het IJsselmeer. Veel duw- en trekwerk, geroep en geschreeuw maar altijd oplettend op elkaars kostbare bezit.
Het weer dit jaar was tamelijk herfstig. Er was veel wind op de meeste dagen en daardoor ontstonden vooral aan de lage wal (aan de Friese kust) hoge golven. Wij voeren “aan de kuil” (sleepnet) en visten daarmee op spiering. Na onze eerste “trekjes” zochten we de beschutting van de westwal op om daar een dagje voor anker te liggen en – onder het doen van enig schiemanswerk – toe te zien hoe de staand wand vissers veelal vruchteloze pogingen deden om onder deze lastige condities hun netjes te halen. Gelukkig ging dat woensdag wel goed en kwam de hele vloot weer naar Workum voor de eerst afslag van de inmiddels gevangen vis. Voor ons helaas weinig resultaat: te weinig om aan te leveren in elk geval, maar genoeg voor een snackje later op de avond.
De beperkte vangsten (althans, wat de spiering betreft; de staand want vissers deden wel goede zaken) bleven ook de rest van de week. Daar waar afgelopen jaren honderden ponden spiering werd gevangen, bleef de totaalscore van de hele kuilvloot steken op slechts 24 pond. Wij, en de andere kuilschepen, hebben van alles geprobeerd, op diverse plekken op het IJsselmeer, maar de kleine zilveren visjes lijken, net als de rest van het noorden, op herfstvakantie te zijn. Laten we hopen dat ze volgend jaar voor vakantie in eigen water kiezen.
