Vluchten voor de wind of vluchten uit de hectiek van het dagelijkse bestaan. Dat laatste heet ook wel vakantie te zijn, al vormt het eerste dit keer ook een wezenlijk onderdeel van onze Waddentrip. Na Harlingen en Ameland was de vlucht-eer dit keer Lauwersoog toebedeeld. Tot een paar jaar terug konden we als ex-visser tussen onze moderne soortgenoten een plekje vinden. Net als destijds in Harlingen. Maar helaas vervliegt met de historie ook de mogelijkheid oud en nieuw te laten schouderen. De jachthaven dus, alhoewel we vóór de historische reddingsboot wel een mooie gelegenheidsstek vonden om de zuidwest zeven te pareren. Ook handig dat er een pop-up hip/chill café-ding aan de haven verschenen was: goed voor een regionaal biertje in afwachting van andere tijden.
Volgend weekend gaan we weer authentiek vissen in Enkhuizen. Dat is de laatste jaren ons vaste vakantie-eindpunt. Dus zakken we weer langzaam af naar het westwad. Eerste stop werd Paesenrede, waar Derk de behoefte voelde om eens mee te maken wat er gebeurt als je met reddingsvest in het water terecht komt. Test geslaagd: een mooie manier om van een verlopen CO2-patroon af te komen.
Vandaag een lange dag: meer westwaarts en met wind uit die hoek betekent dat kruisen. Volgens de track toch zeker zo’n 40 keer overstag. Friesche Wad, Zuider Spruit, Scheepsgat, Dantziggat: we hebben de randen verkend (“zwaard is gaan”). Met laag water de prachtige hoek bij de Zwarte Haan in: vluchtplek voor de nacht.
Mooi om jullie zo bezig te zien!
Zo wil ik nog steeds een keer met mijn rode pak het water in! ( tijdens een oefenavond van Notwin misschien)