Zomervakantie 2022! En wat waren we er aan toe. En wij niet alleen. De oude dame keek – na alle restauratie werkzaamheden van afgelopen maanden – ook wel uit naar een tijdje “gewoon” lekker varen. En wat is er dan beter voor het nieuwe (en oude) hout dan het zoute Wad?
De eerste etappe (zondagse drukte op het water en in de sluis van Enkhuizen) eindigde in de vluchthaven van De Ven: een mooi plekje dat met enige regelmaat wordt gefrequenteerd, zij het meestal op de weg terug.
Volgende stop wederom een fijne plek: Den Oever. Fijn omdat het al op het zout is, en fijn omdat de (beroeps)visserij entourage op één of andere wijze toch ergens wat vertrouwd voelt, zo op reis met wat de grootmoeder van de hedendaagse kotters kan worden genoemd. Ook heel fijn dat een hedendaagse Wieringse visser dan even een praatje komt maken en spontaan wat vers gevangen Harder aanbiedt. Top!
Vandaag dan echt het Wad op. Scheuren langs de Afsluitdijk (fascinerend om de werkzaamheden die we afgelopen maanden vanaf de weg – heen en terug naar Workum – bekeken nu aan de andere kant te bewonderen) met 7+ knopen. Het was al rustig op het water, maar Harlingen eenmaal voorbij bleef er nog minder pleziervaart over. Kimster- en Vingegat, Kromme Balg, Molenrak, Nes… alles schoof voorbij voor we tegen vijven het anker uitgooiden voor de Amelandse kust. Eerste avondje droogvallen voor de boeg.
