Het hoge water kwam laat vandaag, dus dat gaf ons alle gelegenheid om forensisch bodemonderzoek te doen. Afgelopen nacht waren we nog even in de weer geweest om te voorkomen dat het schip bij het loskomen over het anker zou draaien. Vanmorgen waren de sporen van dat geduw nog goed te zien.
De verderop geankerde vrienden van de HK89 kwamen op hun ochtendwandeling een kopje koffie scoren. Blijft apart hoe je over de zeebodem naar elkaars schip kunt wandelen, maar ook hoe snel je weer terug moet keren om het opkomende water de baas te blijven.
Voor we loskwamen verrichtte Bertien nog een kleine reparatie aan het roer: de twee-componentenlijm die we tijdens de revisie hebben gebruikt blijkt niet zo waddenbestendig als aanbevolen…
De eerste uren zeilen waren eerder als drijven te categoriseren. Niet of nauwelijks wind en we lieten ons door de stroom van boei tot boei zakken. Gelukkig kwam er op het Poepegat weer genoeg bries om toch nog even lekker aan de wind de Schildknoopen in te kunnen sturen. In het geultje voor anker, wat gezommen en bij laag nog even over boord om mossels en oesters te plukken.
En wederom kleurt terwijl ik dit tik de hemel oranje tot donkerblauw, is een klein maantje aan de horizon zichtbaar en maken we ons weer op voor een nieuwe waddendag.
