Het is alweer weken geleden dat we voor het eerst dit jaar wakker werden met een zingende merel. En zoals Kopland dichtte:
Er is iets in de zang van een merel
het is voorjaar, je wordt wakker.
En dan kan je het niet laten, je schaft onmiddellijk een nieuwe vleugel aan bij wijze van voorpret op het moment dat die fier wappert in een voorjaarsbries. Dan duurt het nog even … maar opeens is het eindelijk dan zover: met de hemelboender en de vleugel gaan de blokken en vallen weer in de mast. Het is op een winderige zondagmiddag. De Hoornse mannen zijn nog onder zeil, terwijl de dames al druk in de weer zijn en hun schepen optuigen.
[vslider name=”lente”]Recent Posts
