In 2018, Onderhoud, Thuis

De oude dame krijgt ’s winters een dekentje. Met behulp van deze wintertent van stevig “vrachtwagenzeil” voorkomen we dat het gure weer te zeer in het hout gaat zitten. Onder de tent blijft het droog, stoken we het vooronder nu en dan lekker warm en kunnen we alvast wat krabben en smeren om de botter weer zeilklaar te maken. Veel losse delen (helmhout, zwaarden, kluiverboom, zeilen, gaffel etc.) gaan dan van boord voor een controle- en onderhoudsbeurt in de werkplaats. Dit jaar ging veel van dat spul eind november de wal op omdat het er niet naar uit zag dat er ooit een eind zou komen aan wind, kou en regen. Geen kerstzeilen dit jaar dus.

Het definitief aftuigen van het grootzeil stelde we zo lang mogelijk uit. Begin december kwam dan toch nog één zo’n nu-of-nooit dagje, waarop het uitstellen beloond wordt. Alle buren waren inmiddels toegedekt, maar er was wind, het regende iets minder hard en de temperatuur was best ok. Buiten spelen dus! Even het Markermeer verkennen voor we écht de winterperiode ingingen.

De katoenen fok en bijzeilen gaan richting opslag.
Bertien met gelukzalige glimlach begin december.

Geen echt grote onderhoudsplannen voor deze winter. De zwaarden waren wel toe aan wat lijnolie en harpuis en de kluiverboom zoog de oliën gretig op. De koppen van de zwaarden (het deel dat aan de zwaardbolder vastzit) hebben wat openstaande naden. Net zoals op de zwaardbolders zelf hebben we op de koppen een plaatje koper aangebracht. Wees gerust: de spiegelglans zal er wel snel vanaf gaan.

Na 15 jaar begonnen een paar naden in de plecht (die we met presenningband en teer dicht hebben gemaakt) een beetje te druppen in het vooronder. Fijn droog werkend onder de tent hebben we twee naden leeggemaakt. Het schiet lekker op zo.

Koper op de zwaardkop.

Tot 18 januari 2018. De zware westerstorm joeg over het Oostereiland en vond in het winterzeil een smakelijk hapje. De oude dame werd ruw van haar warme dekentje beroofd en weer blootgesteld aan de elementen. Gelukkig waren enkele buren zo aardig om de resten bij elkaar te binden, maar bij inspectie de volgende dag vonden we her en der op het terrein nog stukjes zeil terug. De kachelpijp is in z’n geheel verdwenen. Als iemand aan de overkant die voorbij heeft zien waaien houden we ons aanbevolen.

De opengemaakte plechtnaden moesten als eerste snel weer dicht. Dat vergde even hard doorwerken. We hebben daarna provisorisch wat stukken winterzeil aan elkaar gelijmd en met touwen aan het schip bevestigd zodat er weer enige bescherming is. Maar de schade is dusdanig dat een nieuw zeil nodig zal zijn. Het gooit ons onderhoudsplan een beetje door de war nu we niet meer comfortabel onder de tent aan het werk kunnen.

Het winterzeil aan flarden na de storm.
Recent Posts

Leave a Comment

Start typing and press Enter to search