Vannacht om een uurtje of drie kwamen de eerste schepen van de Beurtveer en Strontrace weer It Soal binnenlopen. Ieder schip werd onthaald op een luid getoeter dat, zo vernamen we vanmiddag, tot in de verre omstreken van Workum waarneembaar was. Een ietwat onderbroken nachtrust derhalve, maar het rustige begin van de dag maakte dat weer goed. Terwijl de andere visserijschepen langzaam binnen druppelden, deden wij vast boodschappen, repareerden we fok en kuil en brachten we onze wondervangst van één pond bot naar de afslag.
Vandaag stapte ook een nieuw bemanningslid op: een bramzijger genaamd Niek, die even met ons meevist. De wind zat niet echt mee (was er nauwelijks), maar fanatiek als we zijn hebben we – in tegenstelling tot het gros van de collega’s – toch op zeil de uittocht uit Workum volbracht.
Een dreigende regenbui bleek gelukkig beperkt tot wat licht gespetter. In het avondlicht konden we op zoek naar de jonen van ons netje. Met windkracht 0 was dat nog best een uitdaging. De vaarbomen brachten uitkomst: we boomden ons weg over het IJsselmeer naar de vlaggetjes. Hoopvol bij het binnenhalen na zoveel moeite, maar helaas: één blei en één krab is het trieste resultaat. Ach, we hebben een mooie zonsondergang gehad, liggen nu naast ons opnieuw geschoten netje voor Stavoren en gaan dromen van kanjers van vissen die we morgen gaan aantreffen…
Meedoen is duidelijk belangrijker dan winnen!
Dit hebben we vandaag gezien!
Veel succes de komende dagen