Wat tijdens de vakantie een bescheiden plekje leek van 5 x 10 cm en 25 mm diep, werd op een middag eind augustus een heuse klus. In de bakboord zwaardbolder zat een zacht plekje. Toen het zwarte rottige hout eruit was gehakt, kwam onder de oppervlakte een merkwaardige houtkwaliteit aan het licht. Droog, met witte schimmeldraden en het verpulvert in je vingers. Deze teen van de bolder had van meet af aan al een zwakke plek, getuige de spijkertjes die een scheur bijeenhouden. Misschien zat dit toen ook al in het hout? Nu moet het er in ieder geval uit. Uiteindelijk past er ‘precies’ een stuk van een verzaagde oplanger in: ongeveer 26 x 14 x 15 cm. Gelukkig vinden we dat ergens in de houtstapel. Wie wat bewaart die heeft wat: dank Hoornse lieden!
Maar dan…in wat de machinale genoemd wordt, staan helaas nog steeds geen machines. Gewapend met potlood, duimstok, winkel- en zweihaak gaan we aan de slag met handzaag, handschaaf en wat elektrisch handgereedschap: flex, flapperzaag, schaaf en bandschuurmachine. Na enkele uren w/noeste arbeid plakken we onder toeziend oog van jong en oud het blok in de zwaardbolder. Op die teen kun je weer staan!
[vslider name=”handwerk”]
