Dit weekend was een meteorologisch gebeuren. We hadden even behoefte aan rust, en dat kregen we op het water. Weinig wind, veel en weinig wolken, meer en minder zon… van alles wat. In de foto’s zie je wat verschijnselen die we onderweg tegen kwamen en die we maar een eigen – ongetwijfeld onjuiste – benaming hebben toebedeeld: hangwolken en schaduwslierten. De naam dekt de lading in elk geval.
[vslider name=”hangwolken”]
Zaterdag voeren we tot bij Enkhuizen, eerst even vergezeld door de Disponibel-kraak, waar we omkeerden en vlak voor de kust tussen de Nek en de Appelhoek ankerden. Met een prachtige zonsondergang viel de windstille avond met veel sterretjes. De zondag begon met spiegelwater en volop blauwe lucht. Een mooi moment om de naden van de plecht te teren. Erg veel wind zou er niet bij komen, wat wolken wel. Na een uurtje of wat dobberen met 0.1 knoop voorwaardse snelheid besloten we de authenticiteit van het bottervaren weer hoogtij te laten vieren: zo’n beetje vanaf de Nek hebben we de bomen gebruikt om terug naar Hoorn te komen. Gadegeslagen door vele minder geduldigde motorzeilers zijn we geheel op spierkracht de haven ingevaren. Rob voer uit verwondering, angst, verrassing of ongeloof nog even een rondje om ons heen met de HN20, maar liet ons wijselijk aan ons zelfgekozen lot over. Het was prima zo!
