Het Nederlandse oostwad, en dan met name het gebied rond Schiermonnikoog blijft onze favoriet: relatief rustig, mooie zichten op Schier zelf, Rottumeroog/plaat en Simonszand, leuke droogvalplekken en voldoende mogelijkheden om – zoals wij graag mogen doen – te klooien: beetje buiten de paden rommelen tegen de stroom, bomend op laag water of zeilen tot de onderliggende bodem zegt: nu is het genoeg geweest voor dit moment. Om zodra het weer kan (of eigenlijk net daarvoor) weer ons best te doen diezelfde bodem te negeren.
Om daar vanaf de vorige stop (Greetsiel) te komen moest we eerst westwaarts. Dat viel in eerste instantie nog niet mee: zonder wind het Leyhörner Sieltief af valt tegen. En eenmaal weer op zout strandde de poging om de staken van de Ley te volgen al vrij snel. Veel meer dan wat gedrijf en nu en dan een boompje erbij om de kop in de goede richting te duwen viel er niet te doen. Spijker ervoor: volgende dag beter.
Het hoge ochtendtij maakt een start om 05:00 noodzakelijk. Gelukkig nu wel wind en in één streep dwars over de Osterems om vervolgens het Emshörngat op te pakken. Met een bak ebstroom de Ems ingespoeld en aan de Nederlandse kant bij de “ingang” van het Rawadje een tijstop. Daarna een mooie droogvalavond ten zuiden van de Zuidoost Lauwers, net voor “NPZ” (Noordpolderzijl).
En zo schuiven we dus richting westen, nu en dan met een stop vanwege te harde wind. Het blijft vakantie: overstag met 6bft met z’n tweeën op een botter is op/over het randje voor ons om het leuk te houden. De Eilanderbalg (Schildersron) blijft daarvoor een prachtplek (als je de dazen even negeert en er dus rekening mee houdt dat de EB-tonnen grotendeels opgenomen zijn en anders wel verlegd).
Verder westwaarts met het eerder genoemde rommelen onder Schier (bijna 5 uur doen over 7 mijl omdat er steeds net te weinig water (of wind) blijkt en dus wéér het anker er voor moet) is prima te doen, tot we vol zeil op diep water als een jekko (wind ging “instant aan” naar “stijve bries”) door de Sprutel, Grote Siege en Reegeul denderden. Wel dan toch nog op tijd voor hoog water op de plaat bij de haven. En voor boodschappen de volgende ochtend, dat hoort er dan soms ook weer bij. Net als uitkijken met vers croissantje over het drooggevallen Wad vanaf de dijk.