Erick en Marijke gaan naar Brava. Maar voor het zo ver is, wordt er nog één keer een hellingfeest gehouden. En Erick wil heel graag dat de Oude Dame daar ook bij is, zoals de traditie voorschrijft. Dit weekend varen we natuurlijk graag voor hem op en neer van Enkhuizen naar Workum. Vrijdagavond heen was het oorspronkelijke idee, maar toen bleek dat de WON119 ook in het haventje van het Zuiderzeemuseum lag, werd het vertrek verplaatst naar zaterdagochtend. In plaats daarvan een borreltje met borrelnootjes in ons vooronder.
Zaterdag ochtend dus alsnog naar Workum, met een flinke partij zuidwest in de rug. Zes, uitschieters naar zeven en van die forse rollers. Het ging wel snel: in tweeënhalf uur bereden we de golven van het IJsselmeer naar de overkant. Het was goed het torentje van Reid weer in het vizier te hebben: toch een soort van thuiskomen. De botter kreeg weer haar vaste plekje in het slootje achter de werf. De voorbereidingen voor het grote feest waren al in volle gang. Het Instituut voor gerookte vis had de tent al lekker volgehangen met rode poon, de blazerhaven lag al vol met varend erfgoed en in de loods konden de wannabee-barmannen hun biertap-kunsten uitproberen.
Voor ons waren er nog wat werkzaamheden die op het to-do lijstje stonden. Netjes in de boetloods hangen voor de komende Visserijdagen, de spulletjes die bij de boot horen labelen zodat we t.z.t. bij de overgang naar Hoorn alles makkelijk kunnen vinden, een nieuwe zwemtrap van manilla-touw knutselen en de stookhoutjes voorraad weer aanvullen. De rest van de dag laat zich raden: er was zoals gezegd gerookte vis, een bbq en genoeg volk om het tot in de vroege uurtjes gezellig te houden.
