Onze vakantie wordt door omstandigheden wat ingekort. Gisteren en vandaag is het motto grotendeels ‘verstand op nul, blik op oneindig’ (of, waarschijnlijk wel verstandiger, op de volgende boei). Er is weinig wind, behalve in de talrijke buien, en de wind die er is komt uit de verkeerde hoek. Veel op de motor dus, en dat betekent oordoppen in. Verstaan doe je elkaar dan alleen als je heel hard schreeuwt, dus we staren wat over de einder (of naar die eerder genoemde boei…).
Gelukkig was het gisteravond droog en vrij zonnig zodat we nog even buiten konden eten. We lagen voor anker bij VH32, in het Vaarwater van de Zwarte Haan. Omgeven door droogvallende platen met veel steltlopers van divers pluimage, meeuwen, bergeenden en zeehonden. En onze ankerlijn deed in de tussentijd een serieuze poging de waddenzee van zeewier te ontdoen.
Vanmorgen iets meer bezeild, maar met een strak schema om over de wantijen te komen kozen we toch af en toe voor hulp van de ploffer. Bij Harlingen was de wind na de zoveelste bui echt volledig weg, dus maken we ons nu op voor enkele uren moteren, op weg naar Enkhuizen.
