In oktober 1995 ligt  de EB58 verwaaid in Uitdam. Het waait 5-6 Beaufort: we – Erick en Bertien – durven de ‘overtocht’ naar de Hollandse brug niet aan. Golven op het water betekenen ook een golvende sjût. Het bewegen van alle inhouten en het steeds vaker aanslaan van de automatische pompen baren ons zorgen. We fantaseren er op los, wat de zwakste plek zal zijn en wat de mogelijke gevolgen daarvan. Drie dagen kaarten en lezen, maken ons ongeduldig. Ondertussen overdenken we de subsidieaanvraag voor de FONV (tegenwoordig FVEN) en het restauratieplan. Het schip is hard aan een grondige restauratie toe.

In 1996 treffen we onze voorbereidingen. Sinds Erick eigenaar is van een heuse botter, weet hij zich opgezadeld met heul veul werk. De kontakten met zagerijen, houtvesters en boswachters worden hernieuwd en zorgen voor een aanvoer van hout die in de komende jaren verwerkt moet worden tot boot.

Maak je keuze bovenin bij het menuknopje “Gerestaureerd”, of klik hier voor het verhaal over de eerste stap van de restauratie.

Deze tekst is in min of meer dezelfde vorm gepubliceerd in de Tagrijn, April 2003.

Start typing and press Enter to search