Vandaag namen we na een mooie week afscheid van Eline en Rob. Een vroege start, want de stroom leek ons de ondiepte op te drijven. Met enkele nachtelijke ankeracties hadden we ons al wel wat richting het midden van de geul gemanoeuvreerd, maar dat was nog niet helemaal genoeg. Dus vanmorgen, terwijl het theewater nog op stond, sleurden we het anker eruit, hesen we het zeil en maakten we rechtsomkeerd, richting Lauwersoog.
Windje kracht twee, afgaand tij, mooi monent voor laagwaterzeilen. Omdat dat voorspoedig ging, zijn we nog een stukje de Zoutkamperlaag op gegaan, tot de Z4, bij het hoge deel van de Kuipersplaat om wat zeehonden te spotten.
Naar Lauwersoog nog enkele slagen moeten maken, en rond het einde van de ochtend afgemeerd in de haven. Aan de andere kant van de steiger lag de WON119 van M&M: zo zie je maar weer hoe je leuke mensen altijd weer vanzelf tegen komt.
Vandaag dus de wisseldag van onze opstappers. De komende week varen Ester en Michiel met ons mee. Via een handig auto-concept bracht die wissel Eline en Rob weer naar huis, en ons niet alleen nieuwe bemanning, maar ook nieuwe proviand.
Een rustig en bezeild overtochtje naar Schiermonnikoog volgde, waar we rond drie uur, met hoog water, ankerden. Naar later bleek precies op de rand van een zijgeultje van de hoofdgeul. Mooi gemikt.
Na het avondeten (de gisteren geplukte mossels – waar zowaar nog een mini-parel in bleek te zitten) heeft Derk zijn supersonische vingervoeten gebruikt om door de glibberige waddendrek te banjeren om het anker een stukje te verplaatsen. Dan komen we morgen als het goed is iets gunstiger t.o.v. de geul uit. Maar dat is voor morgen.
Het weer is goed zo te zien! Gelukkig maar want ik hoorde verontruste berichten van Texel en omgeving!
Veel plezier met Ester en Michiel en elkaar.