De meeste botters liggen stil dit voorjaar. Beheerd door stichtingen en varend met vrijwilligers en groepen gasten, zijn ze niet corona-proof. Dat geldt niet voor de – inmiddels nog maar weinig – schepen in particulier eigendom. Daar kun je je als ‘gezin’ prima uitleven, zowel in het onderhoud als op het water. Het eerste is nodig voor het laatste. En katoenen zeilen leven langer als ze getaand worden. Zie voor wat meer toelichting onze bottertaal pagina.
De taandag ging natuurlijk ook al niet door. Daarom werd op een zaterdag begin mei de vuurduvel uit het vooronder gehaald, en een kleine grote ketel op het vuur gezet met water en cachou. En met het hek dicht aan het eind van de middag taanden we de zeilen uit het zicht van (bijna) iedereen. Alleen wat kenners en bekenden kwamen even nieuwsgierig en op veilige afstand een kijkje nemen.
Recent Posts
