In 2016, Vakantie 2016, Zeilen

Op het Wad groeien geen bomen, maar ze staan er wel. Ze worden dan staken genoemd en hun gebladerte bestaat veelal uit werkhandschoenen, vlaggen en autobanden. Aan de wortels groeien mosselen. En wij dwalen door het bos met onze eigen soort bomen. Die gebruiken we dan weer als de wind geen zin heeft en wij wel vooruit willen komen.  Als je dat zoals vanmorgen op het Oosterom doet, terwijl de rest van varend Waddenvolk vol gas langs stuift op weg naar Ameland, voel je je soms een beetje buitenbeentje. Maar we hebben vakantie, hebben geen haast en gaan waar wind, stroom en (zoals nu) handkracht ons brengen. En we hoeven geen sleepje zoals nu en dan wordt aangeboden, we hebben hier echt zelf voor gekozen.

Het is onze manier van Wadvaren: rustig aan en als je zoals vandaag voortgang boekt van de O48 tot de O70, dan is het ook daar weer mooi, kabbelt het water om de boot, brandt de zon net zo hard, span je een huik tegen de hitte en is zicht op de Terschellingse Boschplaat vervangen door de aanblik van de Noordkaap.

Op de linkse foto: gisteren woei het nog lekker door toen we bij Kornwerd het Wad op gingen.


Recent Posts
Showing 3 comments
  • Liesbeth
    Beantwoorden

    De rustplaats is bereikt. Laat het zo vele dagen blijven! Geniet

  • Beatrice
    Beantwoorden

    Ieder zo zijn eigen manier van vakantie vieren!
    Veel plezier met elkaar en de oude dame!

  • Ester
    Beantwoorden

    Dat ziet er zeer rustgevend uit…

Leave a Comment

Start typing and press Enter to search