Soms beginnen dingen klein, en eindigen ze groot. Toen we in oktober 2021 een slecht plekje op één van de bakboord gangen aantroffen, gingen we er vanuit dat die ene gang wel vervangen zou moeten worden. En misschien een inhoutje erachter. Dat zou het dan wel zijn. Dachten we…
Dat viel vies tegen.
Even een stapje terug. Om de bewuste gang te vervangen moesten we de kant op. Na wikken en wegen viel de keuze voor de helling waar we aan de slag gingen op Workum: een vertrouwde plek met heel veel EB58-historie en genoeg mogelijkheden om te werken én te slapen. Niet onbelangrijk, want we wilden ook veel zelf doen en dan is Súdwest-Fryslân vanuit Den Haag toch wat ver voor even op en neer.
Het eerste zeiltochtje van seizoen 2022 leidde op 12 maart dus noordwaarts. Prachtig zeilweer in het vroege voorjaar. Twee dagen later in de vroege ochtend was de hellingslee onder de boot gemonteerd en was ze voor het hellingbed gepositioneerd. Met hulp van Ivor en Erik gleed de dame heel rustig het bed op.
Na het afspuiten van het onderwaterschip werd het spannend: hoeveel werk zou er op ons afkomen? Blijft het bij de gang die we in het Zuiderzeemuseum provisorisch hadden gerepareerd? Helaas blijkt al snel dat er meer mis is: ook andere gangen zijn aangetast en – erger – ook het zeilwerk.
Plannen zijn er om aan te passen, maar in dit geval werd het een project van bijna 3 maanden. Vijf gangen moesten (deels of geheel) vervangen worden, 7 inhouten en de zwaardbolder.
Gelukkig komt er na een fase van sloop ook eentje van opbouwen. En dat voelt veel beter! Niet meer met soms grof geweld op de oude dame beuken, zagen en hakken. Maar in plaats daarvan haar weer mooi maken en uiteindelijk lekker insmeren met fijne middelen als lijnolie en harpuis. Zo zien we haar graag weer glimmen: klaar om eindelijk weer het water om haar heen te voelen.
