Beetje rare Waddenzomer dit jaar. Volgens Bertien ligt het aan het uitblijven van de komst van het Azorenhoog. Hoe dan ook: het wisselt momenteel nogal. Gisteren in de volle zon een duik in het Amelandse water genomen om wat koelte te krijgen na een mooi tochtje met de nodige afstekers: hoezo tonnetjes volgen?
Vandaag geheel anders: in volledige zeilpakken (zonder stropdas) uren in de druilregen, met aanvankelijk vooral voortgang door stroming. Natte zoutigheid leverde wel bijzondere handen op…
Overigens wederom “weer” (zie de vorige blog): terug naar de rede van Schier. Maar toch: aan alle treurigheid komt’n end, dus ook aan nattigheid en windgebrek. Bij het naderen van het Gat van Schier kwam er wind, hield de regen op en brak zowaar een voorzichtig zonnetje door. We kozen een mooi ankerplekje met Schierzicht en trakteerden onszelf op een mooi waddenmaal met de gisteren geplukte zeevruchten.
