Zaterdag wordt, zoals het er nu naar uit ziet, de wisseldag voor de opstappers. Een beetje bereikbare plek is dan wel handig. Dus hebben we vandaag weer koers naar het westen gezet. Met wind uit die richting betekende dat dus kruisen, maar de overstagjes zitten er inmiddels goed in. Eén keer een close encounter met de zeebodem, maar met wat snelle boomactie stelden we het einde van de zeildag gelukkig nog even uit.
Onderweg over het Pieterburenwad kwamen we de HK89 nog tegen die in tegenovergestelde richting onderweg was. Zij gingen daar voor anker, wij boksten nog een tijdje door tegen de stroom en wind op de Spruit.
Bij SP9 vonden we het mooi geweest, zijn we over de groene lijn gevaren en hebben we de botter op een plaat geparkeerd. Onze rustplek voor de komende nacht. De 80cm resterende hoeveelheid water vormde een prima gelegenheid om even te badderen. Weinig leven op de plaat zelf, maar in nog niet drooggevallen geultjes konden we genoeg garnalen bij elkaar vissen om de nassi op te leuken.
Het donker daalt inmiddels over het Wad, met op de horizon de verre lichtjes van beschaving en om ons heen het kabbelen van opkomend water en gekrakeel van divers pluimage gevogelte.
Ik geniet mee van de verhalen en de prachtige foto’s
Ik ook !
Tot over een paar uurtjes….